Kur te qendrojpran, zemra me rraha 100 her ne sekonddhe mendoj me veti,se ti ndoshta e don tjeterkan ,
te gjith me flasin keq perty.
Nuk e di se q`pondodh ne mua, nuk edi pse kaq shum une ty te dua.Saher kam deshir te te tregoj se sa te dua,por nga goja sme del dot fjala te dua te dua, dhe e pys veten pse nuk kupton valle.
Une te kam dashur ty mandje e ndjenja se edhe ti me don mua, pse ben vall kishe se nuk em kupton.
Kur me kalon afer pse syt smi leshon une dua te di nga ti ende a me don.
Sa dua ti puth buzet e tua, te ledhatoj,te perqafoj,dhe te them Shum te dashuroj.
Pse nuk behesh guximtare dhe zemren qe t`ma falesh mua,smund te marrish memend se sa shum per ty po vuaj.Me realitetin tend une nuk pajtohem dot, te dua me zemer e jo sikur shok.
Tani ka ardhun koha qe ti ta kuptosh veq emri me ka mbet ti vetduhet t`ja qellosh....?
MOLL E NDALUAR
Je shum e mir por je e ndalume.
Aji qe te ka kafshuar te paska mallkuar,
une te dua shum dhe te respektoj
Por je e ndaluar perty ma smendoj
Te kam dashur shum dhe te kam nderu
Por ti me ke tradhetu tani une ma ty s`te dua
Perkete te kam krahasuar se ti Moll endaluar je per mu..
DO TE DUA
Do te dua edhe nese vuajtje me sjell,
Do te dua edhe nese vdekje mua me sjell,
Do te dua edhe nese kjo Dashuri mua me vret,
Do te dua si tani e pergjith mon....?
PSE
Pse ti po largohesh
Fare spo mendon
Po ta them te verteten
Se ti vet po gabon
Nuk dua ma tjeter
As nuk do te dashuroj
Pa ty dua te vdes
E ma mos te jetoj
Dikur qe te deshta dhe prap qe te dua
Dikur ne jet isha shum i lumtur,sepse e dashuroja vajzen ma te bukur,syt e saj te zjarrt hyn ne zemren time,por ajo dashuri mbeti veq kujtime.
E sot kalova rruges e pash me burrin e saj ajo u martua e mua veq ma shum ne zemer me ka hy.
E uli koken e fare nuk me shikoj ne prezencen time ate e perqafoj.
Ndoshta pas nje kohe ju lind edhe femija i par tjetrit do ti thot bab ne vend timen.
Mundohem ta ngushlloj veten mundohem me harru por kete nuk e arrita edhe pse je martu,
zemra po me dhemb e shpirti po me vajton pse me len en vetmi pse pa mua po jeton.
tani je ber nen femijen tend mesoje dhe tregoj qe e braktise ate qe aq shum e dashuroje.
Ti nuk je e lumtur,une kete e di sepse me tjetrin u martove me keq ardhje e jo me dashuri....
E DI
Edi se te kam dasht dhe besen ta kom dhan per hir te familjes,
a dasht me te lan.Sa veshtir eshten nje (1) vit me kalu ,per dashuri te familjes me tjetrin me u feju,
Mbylli syt dhe shko se asgje nuk nambet,kjo heshtje e mallkuar te dyve na vret...
Era fryn deti sjell val
dua te te takoj por jam shum larg
Lotet e vajzes jane si vesa e mengjesit
sapo del dielli ato thahen
Me mir besoj varkes ne stuhi
se sa vajzes ne dashuri
Sa shume me mungon ti nuk mund te kuptosh
sa shume te desha vetem zoti e di
sa e madhkoj kete ndarje askush nuk me beson
sa dua te jem pak caste prane teje vetm zoti e kupton
te terras te pres po jo je shume larg
as qe me degjon dhe as qe me shikon
po une perkundrazi shume here te degjoj te shikoj prane te ndjej
me duket sikur prane meje je dhe perseri te kerkoj
nuk e di pse pse ndoll se kuptoj
sikur vetm disa minuta te isha prane teje
sikur vetem disa minuta me ty te takohesha
sikur vetem disa minuta me ty te dashuroja
sikur vetem per disa minuta te tregoja sa shume te doja
sikur vetem per disa minuta me shume nuk do kerkoja
Zemra e Dashuruar
Ç`po të vijn në mendje mendimet o zemra ime,
Ç`po ndodh kështu o zot
Të shoh në sy……
Ç`është kështu me mua ,
Ç`më ka ndodhur vallë,
Pak sa të largohem
Ndjej për ty veç mallë.
Në fillim të letrës diçka po mendoj
Letrën time të dashur nuk di si t`ia filloj
Me mendime kam frig se po bëj gabime
JO!po e filloj me mallëngjime,
Që shpërthejn nga zemra ime.
Nuk jam poet, por jam një njeri
Njeri që s`di As vjersha e as poezi
Por dua gjendjen tonë ta di.
LAMTUMIRE
Fryn ere e forte me thellim,
diku ne male thone ka rene debore.
Perde,vorbuj tymi sillen rrotullime,
udheve te ecesh e ke zor.
Po prape çuditerisht udhet jane plot njerez,
ne grupe baresin ata pandalim.
S’ju beka pershtypje ky vrull i eres,
fytyrave ju endet merzi,perçmim.
Po edhe une jo,s’jam fort i gezuar,
si re e zeze endet nje dyshim,
ta dish ne shpirt me ke lenduar,
akoma s’po gjej prehje,qetesim.
Pranveren thirrem,gonxhet lulezuan,
lendina te gjelbra mbuluar me bar,
por shpejt perendoi dielli,zogjte foles,merguan,
ndjenjat u veniten,vaje te perqare.
Nuk t’i them keto,te te nderroj mendjen,
shkuan pergjithmone fjalet shpirt e xhan,
do di burrerisht ta perballoj gjendjen,
nuk do rri te qaj,si nje qaraman.
S’di as vete kete çast ç’ndjej per ty,ç’kujtoj,
mendimesh pa forme,pa meshire perfytur,
pa busull,timon,vazhdoj te lunderoj,
barkes direkthyer,akoma pa zhytur.
Barke e copetuar vervitur mes shkumes,
te dallgeve zemerake qe ngre tufani,
pikellim dhe brenge,profili yt humbes,
large,sa large ka mbetur i yti liman!
Dhe pse me brengose nuk te jap mallkim,
do kemi perpara plot dite te tjera,
prej teje ta dish,nuk pres pendim,
as falje,as lot,lamtumire ngahera!
perse ma ben ket??
Fillova të shkruaj se nuk kisha përgjigje
Fillova të vuaj, se nuk kisha zgjidhje
Jetën e bukur fillova me jetu
Kush ma prishi këtë lumturi tani mu?!
Pse ma bët këtë tradhti?!
Pse më dënuat kur isha i ri?!
Pse më larguat, nga kjo shoqëri?!
Pse kishit në mua aq shumë xhelozi?!
Pse kështu veproni, kur nuk më doni?
Pse nuk më ofroni, gjithmonë më refuzoni?!
Pse, ju lutem më tregoni?
Këto vargje që i thuri, më bëjn të qaj
Pse unë për të gjithë kam faj?
Pse nuk më lëni të qetë, jetën time me jetu?!
Gjithmonë ndërhyjn për me më pengu.
Dua të jem i lirë, jetën time me jetu
Dua paqë, gjithmonë me u argëtu
Dua respekt, motra e vllazni
Dua një jetë të bukur pa xhelozi
